Nasze stowarzyszenie zaproponowało Zespołowi Szkół im. Rzeczpospolitej Norwidowskiej w Strachówce organizację Turnieju Debat Oksfordzkich. Jest to projekt skierowany do klasy VI szkoły podstawowej i wszystkich klas gimnazjum. Głównym celem projektu jest kształtowanie u uczniów umiejętności prowadzenia dyskusji, argumentowania, publicznych wystąpień. Projekt realizowany jest w dwóch etapach. Pierwszy- debaty w klasach, drugi – pojedynki międzyklasowe. Turniej zakończy się w maju. Stowarzyszenie ufundowało nagrodę w wysokości 1000 zł dla zwycięskiej klasy.

Regulamin Turnieju Debat Oksfordzkich

1. Organizatorzy
1.1 Organizatorem Turnieju Debt Oksfordzkich jest Stowarzyszenie Rzeczpospolita Norwidowska
1.2 Bieżące informacje na temat TDO zamieszczane będą na stronie szkoły www.zsstrachowka.pl i
stronie stowarzyszenia www.rzeczpospolitanorwidowska.pl
2. Uczestnicy
2.1 W TDO mogą uczestniczyć reprezentacje klasy VI Szkoły Podstawowej w Strachówce i klas I-III Publicznego Gimnazjum
2.2 Warunkiem przystąpienia do Turnieju jest odbycie dwóch debat w klasie w terminie do 15.01.2012 r., w których muszą wziąć udział wszyscy uczniowie.
2.3 Drużyna stratująca w TDO składa się z 8 osób, w tym 4 zawodników rezerwowych.
2.4 Skład drużyny nie może zmienić się w trakcie rozgrywek.
2.5 Drużyna przystępuje do pojedynku w składzie 4 osób. Osoby te wybierane są losowo z 8 osobowego składu.
3. Przebieg rozgrywek
3.1 Rozgrywki TDO odbywają się w trakcie roku szkolnego.
3.2 W rozgrywkach TDO zgłoszone drużyny rywalizują w systemie każdy z każdym
3.3. Do fazy finałowej przechodzą dwie drużyny, które zajęły 1 i 2 miejsce.
3.4 Tematy debat w danej kolejce są wspólne dla wszystkich grup.
3.5 Tematy poszczególnych debat dla drużyn losuje się przed rozpoczęciem danej edycji TDO. Stronę bronioną w debacie drużyna losuje godzinę przed rozpoczęciem pojedynku.
4. Przebieg debaty
4.1 Debaty TDO przebiegają wedle zasad właściwych debatom oksfordzkim, z tym istotnym wyjątkiem, że zwycięzcę pojedynków wskazują sędziowie, a nie publiczność.
4.2 Zasady debaty oksfordzkiej przyjęte dla potrzeb niniejszego konkursu są następujące:
a)      dyskutują ze sobą dwie czteroosobowe drużyny, zwolennicy tezy i jej przeciwnicy;
b)      w każdej z drużyn następuje podział funkcji: dwie pierwsze osoby bronią stanowiska drużyny (przy czym pierwsza daje ogólny zarys argumentacji, druga zaś rozwijaja szczegółowo wybrane wątki), dwie ostatnie natomiast zajmują się zbiciem argumentów przeciwnika;
c)      zwolennicy tezy definiują problem;
d)     przedstawiciele stron występują naprzemiennie, począwszy od pierwszego mówcy po stronie tezy;
e)      czas każdego z mówców jest ograniczony do 4 minut;
f)       po wypowiedzi ostatniego z mówców debata zostaje zamknięta, a jurorzy podejmują decyzję o przyznaniu jednej z drużyn zwycięstwa lub o remisie; jurorzy uzasadniają publicznie swą decyzję, a w swej ocenie odnoszą się do kunsztu retorycznego uczestników i celności zastosowanej argumentacji;
g)      w debatach po ostatnim z mówców do głosu dopuszczana jest także publiczność, słuchacze opowiadający się po każdej ze stron występują naprzemiennie, ich wypowiedź nie może być dłuższa niż 1 minuta; w trakcie wystąpień publiczności, na podobnych prawach co i ona do debaty mogą po raz kolejny włączyć się członkowie drużyn, przy czym marszałek debaty w sytuacji wyboru zawsze preferować będzie osobę zgłaszającą się spośród publiczności,
h) debatą kieruje, otwiera ją i zamyka marszałek debaty;
i)        marszałek debaty ma prawo odebrać głos, a nawet usunąć z sali dyskutanta, który narusza przyjęte formy grzecznościowe;
j)        marszałek powołuje sekretarza debaty, którego zadaniem jest pomiar czasu i sygnalizowanie dzwonkiem, że czas wypowiedzi został przekroczony;
k)      w czasie wygłaszanej mowy przeciwnicy mogą zgłaszać uwagi i pytania do mówcy, ale tylko za jego zgodą. Dzieje się to w następujący sposób: przeciwnik unosi prawą rękę do góry i informuje – „Pytanie” albo „Uwaga”, mówca może udzielić głosu pytającemu (mówiąc „Proszę”) lub nie (mówiąc „Dziękuję”). W przypadku zgody na wtrącenie czas mówcy wydłuża się o czas zabrany przez pytającego; wtrącenia nie powinny przemieniać się w wymianę zdań – odpowiedziawszy na zastrzeżenie polemisty mówca kontynuuje swoje wystąpienie;
l)        uczestnicy debaty zwracają się do siebie per „Pani, Panie”, każda z wypowiedzi powinna zacząć się od grzecznościowego zwrotu w kierunku marszałka i publiczności np. „Panie Marszałku (Pani Marszałek), Szanowna Publiczności…”
m)    oczekuje się od uczestników stroju właściwego okazjom uroczystym.
5. Skład sędziowski i kryteria oceny
5. 1 Skład sędziowski stanowią nauczyciele Zespołu Szkół im. Rzeczpospolitej Norwidowskiej w Strachówce nie będący wychowawcami klasy, która bierze udział w debacie oraz przedstawiciel Organizatora TDO. W obradach uczestniczą bez prawa głosu wychowawcy zespołów, których pojedynek poddawany jest ocenie. W pracach jury może uczestniczyć także z głosem doradczym ekspert powołany przez Organizatora.
5.2 Każdy pojedynek w trakcie TDO sędziuje  nie mniej niż 3 jurorów.
5.3 Zwycięzcą pojedynku zostaje drużyna, którą jako zwycięzcę wskazała większość jurorów.
5.4 Pojedynek uznaje się za remisowy w przypadku, gdy
a) głosy jurorskie podzieliły się po  połowie lub
b) większość jurorów opowiedziała się za remisem.
5.5 Jurorzy posiłkują się w formułowaniu oceny wystawianiem tzw. „małych punktów”. Średnie arytmetyczne „małych punktów” przyznanych drużynie w poszczególnych pojedynkach są sumowane w tabeli TDO i wpływają na miejsce w tabeli.
5.6 Juror ocenia całość zespołu debatanckiego za: wierność tematowi, przygotowanie argumentacji. „Małe punkty” przyznane w ten sposób grupie  mnożone są przez regulaminową liczbę jej członków, czyli przez
5.7 Juror ocenia poszczególnych zawodników za: wartość retoryczną, umiejętność stosownego zachowania się, wypełnienie zadania należącego do mówcy oraz umiejętność reagowania na argumentację strony przeciwnej.
5.8 Ocena w przypadku poszczególnych kryteriów wygląda następująco:
a)      wierność tematowi – brak zgodności z tematem (0p.) lub zgodność (2p.)
b)      przygotowanie argumentacji – złe (0p.), mierne (1p.), dobre (2p.), znakomite (3p.)
c)     wartość retoryczna – brak (0p.), mierna (1p.), dobra (2p.), bardzo dobra (3p.), znakomita (4p.)
d)      umiejętność stosownego zachowania się – poprawne (1p.), dobre (2p.) (Nie przyznaje się tu zera punktów, ponieważ zachowanie ocenione na zero oznaczałoby wcześniejszą dyskwalifikację zawodnika przez marszałka debaty.)
e)       wypełnienie zadania należącego do mówcy – złe (0p.), mierne (1p.), dobre (2p.), znakomite (3p.)
f)      umiejętność reagowania na argumentację strony przeciwnej – brak (0p.), mierna (1p.), dobra (2p.), znakomita (3p.)
5.9 Drużynie zwycięskiej w pojedynku przyznaje się 2 punkty (tzw. „duże punkty”), przegranej 0, a w przypadku remisu każdej z drużyn po 1 punkcie.
5.10 Tabela TDO w fazie grupowej ustalana jest według następujących kryteriów:
a)      liczba zdobytych „dużych punktów” za zwycięstwa i remisy,
b)      w przypadku, gdyby dwie drużyny miały tę samą liczbę „dużych punktów” za zwycięstwa i remisy decyduje większa liczba zwycięstw,
c)      w przypadku, gdyby liczba zwycięstw była równa decyduje liczba „małych punktów”  zdobytych w poszczególnych pojedynkach,
d)      w przypadku, gdyby liczba „małych punktów” była równa drużyny zajmują miejsce ex aequo,
e)      w przypadku, gdyby liczba „małych punktów” była równa, a przyznanie miejsca ex aequo było niemożliwe z uwagi na konieczność wyłonienia po zakończeniu fazy grupowej zdobywców 1 i 2 miejsca w grupie, o kolejności decyduje wynik bezpośredniego pojedynku między zainteresowanymi drużynami, a gdyby ten był remisowy rozgrywa się dodatkowy mecz.
5.11 W pojedynku finałowym jurorzy muszą wskazać zwycięzcę. Gdyby głosy jurorskie podzieliły się po połowie, jurorzy mogą po dyskusji zrewidować swoje opinie. Liczba „małych punktów” nie rozstrzyga o niczym – ma znaczenie pomocnicze w dyskusji jurorów. W przypadku, gdyby wynik nadal był remisowy, wskazani przez każdą z drużyn pojedynczy mówcy wygłaszają trwające nie dłużej niż 3 minuty mowy. Nie powinny one być prostym powtórzeniem mów wygłoszonych w czasie debaty. Sędziowie wskazują lepszego mówcę i jego drużynie przyznają zwycięstwo. Gdyby i w tym wypadku głosy sędziów podzieliły się drużyny wskazują kolejnych zawodników i ci wygłaszają kolejne mowy. Gdyby żaden z indywidualnych pojedynków nie przyniósł rozstrzygnięcia, losuje się zwycięzcę.